دانلود کتاب جمال آفتاب جلد هفتم اثر علی سعادت پور

در این غزل، خواجه تمام حالات عاشقانه خود را، به حالات و اوصافی که از شمع برداشت می شود، تشبیه فرموده؛ چون بر پا ایستادن، سوختن، آب شدن، استقامت، نور افشانی، فنا، و غیره؛ و در نتیجه، با این گونه بیان اظهار اشتیاق به دیدار دوست نموده و می گوید:
در وفای عشق تو مشهور خویانم چو شمع
شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع محبوبا! همان گونه که شمع در میان اهل دل مشهور به عاشقی و سوختن و وفاداری و پایداری است، و تا به کلی نسوزد و فانی نشود از پا نمی نشیند، من هم در میان خوبان و اهل طریق چنینم. تا نسوزم و فانی نشوم، دست از تو بر نخواهم….