دانلود کتاب اردشیر بابکان و خدا بانو آناهیتا اثر شهرام جلیلیان

اردشیر بابکان (۲۲۴ ۲۴۰ م.)، بنیانگذار شاهنشاهی ساسانیان باور داشت که دین و پادشاهی دو برادر همزادند و دین، بنیاد پادشاهی و پادشاهی پاسدار و نگهبان دین است مسکویه رازی، ۱۳۶۹: ۱۱۶ / ۱ ؛ فردوسی، ۱۳۹۳: ۲۳۱ / ۶ ). یک نشانه این برادری و همزادی دین و شهریاری، نگرش نیک شهریاران ساسانی درباره آتشکده ها و پیشکش های شاهانه آنها به آتشکده ها و پرستشگاههای زردشتی بود. در سده پنجم میلادی، بهرام گور (۴۲۱ ۴۳۹ م.) در بازگشت از نبرد پیروزمندانه خود با هپتالیان در شرق ایران، خاتون شهبانوی خاقان هپتالیان و کنیزگان اسیر شده او را به آتشکده آذر گشسب در آذربایجان بخشید و تاج خود خاقان را هم که در نبرد کشته شده بود، در این آتشکده آویخت (طبری، ۱۳۵۲:
۶۲۲ / ۲
۶۲۳؛ بلعمی، ۱۳۸۵: ۶۵۵؛ ثعالبی مرغنی، ۱۳۷۲: ۳۲۲). پیشکش چنین بخشش هایی به آتشکده ها و پرستشگاهها چندان تازه نبود، اما این که اردشیر بابکان سرهای بریده هماوردان خود در شهر مرو خراسان و شاپور دوم (۳۰۹
۳۷۹ م.) سرهای بریده چندین مسیحی گستاخ را به آتشکده خدابانو آناهیتا در اصطخر پارس بخشیدند، پدیده تازه ای است. اگرچه اکنون آگاهی های چشمگیری درباره چگونگی خیزش ساسانیان و دوره شهریاری اردشیر بابکان داریم….