Loading...نام میرحسینی بقول اکثر تذکره نویسان ، حسین بن عالم بن ابی الحسن و لقب او بنا به گفته «اته» مستشرق المانی «رکن الدین» است اما برخی دیگر از تذکره نویسان مانند لطفعلی بیک آذر اورا «میر حسینی سادات» و بعضی مانند جامی «امیر حسینی هروی» و پاره ای دیگر مانند دولتشاه اسمر قندی به استناد قول شیخ شبستری که گفته است:
جهان و جان تن را نور عینی امام سالکان سید حسینی اورا «سید حسینی» نامیده اند . میرحسینی ، خود، در آخر کتاب «نزهه الأرواح بنام خود و پدر و جد خود اشاره کرده و گفته است : «چنین گوید مصنف این بدایع و این لطایف و مؤلف این غرائب و ظرایف فقیر حسین بن عالم بن ابی الحسن الحسینی، احسن الله أحواله وافعاله …
و در اشعارش نیز «حسینی» تخلص می کرده است . میرحسین در ابتدای «سینامه» در ضمن نعت نبی اکرم (ص) باکمال فروتنی به انتساب خود بدان سرور اشاره کرده و گفته است:
درین ره لاف فرزندی ندارم که خودراخاک پایت میشمارم اما در کتاب «عمده الطالب فی انساب آل ابوطالب…..
