Loading...تعلیم و تربیت مبارک ترین کاری است که خداوند آن را بر دوش انبیا و اوصیات گذاشته است. در زمان طاغوت، به سراغ برخی از مبلغین – که تعدادشان بسیار اندک بود . رفتند و با پرداخت مبالغی آنان را جذب نظام شاهنشاهی کردند. آنها از زیر بار شغل شریف معلمی، شانه خالی کردند و با حضور در دستگاه فاسد، به دنیا روی آوردند. در آن روز، آیت الله العظمی گلپایگانی به فرمود: «اگر طلبه ای به جای تبلیغ و تحصیل دین، سراغ دربار رفت و بازوی آنان شد، نگوید: رفتم؛ بلکه بگوید: لیاقت نداشتم و امام زمان مرا از حوزه بیرون انداخت.» این سخن در آن زمان بسیار مهم بود و سبب بیمه شدن دیگر مبلغان در برابر توطئه درباریان شد.
آری! اگر کسی بتواند با تولید و توزیع و مصرف علم به انسانها خدمت کند و به دلها و جانها حیات ببخشد و در مسیر انبیای الهی به گام بردارد، اما به سراغ تولید و توزیع و مصرف اجناس دیگر برود، برنده نیست و خسارت کرده است. این خسارت به فراخور شغلی که جای شغل معلمی انتخاب می شود، مراتبی دارد؛ چراکه خسارت دارای مراحل و تفاوتهایی است.۱
٣. معلمی در نگاه معصومین ع جایگاه رفیع دارد
اهل بیت ع از مقام معلمی و ارزش آن، تجلیل فراوانی کرده اند. در فرهنگ اسلامی از رهبر آسمانی با تعبیراتی چون معلم، مربی یا پدر یاد شده است. در خصوص جایگاه ممتاز معلمان و ارزش آنان نزد معصومین بالا روایات فراوانی موجود است. از جمله رسول خدا علیه واله فرمودند:….
