با سپاسگذاری از گذشت های کریمانه همسرم مهین که تا ابد شرمنده اویم این مجموعه غزلیات را نثار قدمش می کنم چه آن بیهمتای با شکوه آن مغرور بی رشک آن ملکه ای که هرگز از سریر دل من چشم اعتنا بر هیچ کنیزک دلارانی نیفکنده خود نیک می داند که فریدون نه چنان دلبسته اوست که با گنجینه عشق مرگ پیوندش نیازمند پیش این و آن باشد…