دانلود کتاب نثر و شرح مثنوی جلد چهارم اثر موسی نثری

ای ضیاء الحق حسام الدین تونی که باروشنی تو مثنوی از ماه آسمان برتر و بالاتر گردید . ای مایه امید خدا میداند که همت بلند تو دنبال این مثنوی را تا کجا خواهد کشید ۳- گردن این مثنوی را بسته و بطرفی میکشی که خودت در نظر گرفته و می دانی ۴- مثنوییش میرود و کشنده آن ناپدید است آری ناپدید است ولی نه از همه بلکه از آن نادانی که بینائی ندارد .. مثوی چون از اول از تو شروع شده و مبدأ آن تو بوده ای هر چه بر آن افزوده گردد توافزوده ای ۶- و چون تو چنین می خواهی و میل داری که مثنوی افزون گردد خدا حنین میخواهدر یرا که خداوند آرزوی پرهیز۔ گاران را بر میآورد ۷- چون تو برای خدابودی جزای تو آن شد که خداوند نیز برای ته است. ۸- مثنوی از تو هزاران شکر داشت و برای تشکر…