امروز نیز، هم چون همیشه، انسان مسأله است. انسان مسأله ای است علمی که باید در پرتو شواهد تجربی و قواعد منطقی بدان پرداخت و فهمش کرد؛ و در ضمن مسأله ای است فلسفی که باید همچون کلید واژه ای انباشته از جنبه های بحث برانگیز بدان اندیشید. انسان، به همین شکل، مسألهای اخلاقی و زیبایی شناسانه نیز
هست. در این روزگار سردرگمی معانی و شکنندگی تعاریف، مفهوم انسان نیز با نوسانی چشمگیر و ابهامی عمیق دست به گریبان است. از این روست که بازگشت به برخی از داده های محکم و تفسیرهای استوار علمی، برای آغاز کردن دوبارهی فهم انسان، ضروری می نماید