دانلود کتاب کارنامک اثر عنایت الله رضا

سی و یکم دسامبر سال ۱۹۲۷ میلادی، من و ماکسیموف رافا بکوف ماکسیموف را از کمونیستهای سرشناس می نامد – م) روانه شکار شدیم. ماکسیموف ترجیح میداد در آنجا بماند و شب سال نو (اول ژانویه ۱۹۲۸ میلادی – زمستان ۱۹۰۷ هجری شمسی) را در جمعی شاد و خوش گذران بسر برد، ولی بیم داشت از اینکه مبادا رئیس او در رگ، پ. او. – سازمان امنیت شوروی در آن سالها که مخفف سه کلمه روسی بمعنای اداره سیاسی دولتی استم.» سخت ناراضی شود، از این که وی وظیفه خود را انجام نداده، مرا از نظر دور داشته است. با قطار راه آهن بایستگاه مرزی لطف آباد رفتیم و بی درنگ با رئیس مرزبانی ناحیه ملاقات کردیم، من اجازه نامه ویژه خود را، مبنی برحق شکار در خطوط مرزی کشور، به وی نشان دادم، رئیس مرزبانی ناحیه از من دعوت کرد تا در مجلس جشن دوستانه، ویژه برگزاری سال نو، حضور یابم. او بخاطر ابراز ادب و احتراب ما را بحضور در این مجلس جشن و سرور دعوت کرد، من عذر آوردم و گفتم مادر در ده نخست برای شکار به اینجا آمده ایم، ترجیح میدهیم زود بخوابیم و سپیده دم، با حضور ذهن و آمادگی، عازم شکار شوم، دیگر آن که همکاران شما میخواند در محیط دوستانه باده گساری کنند، من اصلا اهل مشروب نیستم و در مجمع باده گساران، جز مزاحمت حاصلی نخواهم داشت، بهتر آن که زود بخوابیم تا سپیده دم آماده شکار باشیم.
بامداد روز بعد (اول ژانویه ۱۹۲۸ – م.) ما از آنجا خارج و عازم یکی از روستاهای مرزی ایران شدیم. پس از طی یک کیلومتر راه، از دشت صاف و هموار در کنار پاسگاه مرزبانی، تیرهائی را…….