شاه عباس کبیر (۱۰۰۸ – ۹۶۶) از احفادش اه اسمعیل صفوی بودکه قدرت و عظمت ایران را تجدید کرد. گرچه شاه عباس نتوانست تمامی سرزمی ن بین النهرین را به ایران بازگرداند. اما اصفهان را پایتخت ایران قرار دادو صنعتگران و هنرمندان بسیار را برای زیبا سازی و جلال آن فراخوان د
و ارباب ادب ودانش و فلسفه را در آنجا گ رد آورد .در زمان شاه عباس کبیر ، اصفهان شهری بزرگ ب ا ششصدهزارتن نفوس بود. شهری زیبا که نصف جهانش میخواندند و این عصر را باید مخصوصا ” دوران طلایی معماری ایرانی خواند.
شاه عباس همچنین به شرکتهای انگلیسی روهلندی وهند شرقی اجازه دا دکه تجارتخانه هایی در ایران بگشایند و به کمک انگلیسها در سال ۱۰۰۱ پرتغالیان را ازهر مز راند. که البته این عمل شاید آغازی پرنفوذ بریتانیا در ایران باشد.
از ۱۰۰ تا ۱۱۱۵ با زایران با یک دوران انحطاط روبرو شد. عثمانیها و روسها به ایران تاختند و حتی در سال ۱۴۰۳ برسر تقسیم قسمتی از ایالات شمال ی ایران با یکدیگر توافق کردند. در همین زمان بود که اشرف افغان در شرق ایران علم طغیان برافراشت….