فراگرفتن همریشه است، واژه ی « مجد» چم آنرا روشن تر می کند که برابر با بزرگی، بزرگواری، جوانمردی و «مزدا» در چم «با مجد» (مجید) است از ریشه ی در چم «مجد» و بزرگی و واژه ی « مزیت» هم از همین ریشه است. پس «اورمزد» در چم درخشنده ی با مجد است . (در زبان ځتنی نیز «هرمزد» در آرش خورشید آمده است). در گذشته فرزان (فلسفه) در برگیرنده ی همه ی دانش های معلومات) آدمی بود و فرزانه (فیلسوف) کسانی بودند که از همه ی دانشهای زمان خود آگاه باشند. دانسته ها و یا دانش ها در آن زمان به دو دسته بخش می شدند: ١- بخشی در پیوند با شناخت جهان هستی در چم پیراگیر (محیط) زیست آدمی و فرسار (قانون های در پیوند آن. ۲ – بخش دیگر در پیوند یکسره با خود آدمی. خوی و خیم و ویژگی های او : رفتار و کردار و فراخویی (اخلاق) وی و…..